Ik ben Esther, 40 jaar oud en woon samen met mijn vriend en zijn zoontje van 9 jaar oud. Mijn vriend en zijn ex hebben gekozen voor co-ouderschap. Als zijn zoontje bij ons is, is het echt een super lief kind. Natuurlijk heeft hij zijn buien, maar dat heeft ieder kind.

“Wij hebben een ander kind, dan in de week dat hij bij zijn moeder is.”

Moeders van vriendjes bij hem op school zeggen altijd dat ze precies weten wanneer hij bij ons is of wanneer hij bij zijn moeder is. Blijkbaar is hij in de week van zijn moeder opstandiger en drukker. Ik heb het vermoeden dat hij gewoon geen kind mag zijn bij haar. Dat ze niet goed tegen drukte kan en hij zich niet eens lekker mag uitleven. Laat ik overigens niet vergeten te vermelden dat het contact tussen zijn moeder en mijn vriend niet goed is.

Ze bespreken enkel het hoognodige met elkaar. Ik vind het in ieder geval heel moeilijk om te horen dat hij niet altijd zichzelf kan zijn. Mijn vriend vind het heel erg dat hij zijn zoontje geen stabiele gezinssituatie heeft kunnen bieden, maar met mijn komst is er meer rust gekomen en kunnen we toch een keer in de twee weken dat gezinnetje zijn, waarbij zijn zoontje gewoon zichzelf mag zijn.