
Gelukkig hebben we nog een kans
Hallo mijn naam is Sem. 34 jaar oud. Mijn vriend heb ik leren kennen in 2018. Via Tinder. Inmiddels alweer twee jaar geleden. Hij is een jaar ouder dan ik ben. Uit een eerdere relatie heb ik twee jongens. Tom van 7 jaar oud en Sep van 4 jaar. Mijn vriend heeft een dochtertje Puck. Zij is 5 jaar oud.
Ik weet het nog goed. De eerste drie maanden hebben mijn vriend en ik elkaar eerst goed leren kennen. Het is toch een spannende situatie waar je in terecht gaat komen. We zijn vaak met elkaar op date gegaan, maar ik wist het al vrij snel. Dit is de man met wie ik verder door het leven wil. Hij voelde hetzelfde.
Niet zonder slag of stoot
Na drie maanden hebben we elkaars kinderen leren kennen. Ik ben met hem en zijn dochtertje Puck naar de kinderboerderij gegaan. Daarna heeft hij mijn jongens ontmoet. We zijn toen een dagje naar de dierentuin geweest. Nog eens drie maanden later hebben we de kinderen aan elkaar voorgesteld. Dat ging niet zonder slag of stoot.
Samen make-upen
Ik ben een echte Rotterdammer. Direct en uitbundig. Ik dans en zing waar ik wil. De dochter van mijn vriend, Puck, moest daar erg aan wennen. Ze is een stil en verlegen meisje. Maar met het verstrijken van de tijd gaat het steeds beter. Soms danst en zingt ze gezellig met me mee. Puck ziet me inmiddels echt als haar bonusmoeder. We gaan met de tram de stad in om te winkelen, of we doen thuis samen make-upen.
Mooi samengesteld gezin
De kinderen hebben ook onderling heel erg aan elkaar moeten wennen. Gelukkig liggen ze qua leeftijd dicht bij elkaar. Nu zoveel tijd later gaat het heel goed. We wonen inmiddels ook samen. Sinds 1 juli 2019 officieel. De kinderen wonen nu dan ook met elkaar onder hetzelfde dak. Met zijn allen vormen we een mooi samengesteld gezin. Mijn jongens wonen gemiddeld 5 dagen per week bij ons. Op de overige dagen zijn ze bij hun vader. De dochter van mijn vriend woont om de andere week een weekend en alle vakanties bij ons. De rest van de tijd woont ze bij haar moeder.
Nog een kindje samen
Ik moet eerlijk bekennen dat mijn zwangerschappen niet heel prettig waren en dus heb ik mij na de jongste laten steriliseren. Voor mij was dat een goede beslissing, tot het moment dat ik mijn huidige vriend tegenkwam. Ik hou zoveel van hem, dat ik dolgraag nog een kindje wens. Van hem. Samen. Via de natuurlijke weg is het niet meer mogelijk, maar gelukkig hebben we nog een kans. Met IVF. Niks mooiers voor ons dan samen nog een kindje krijgen. De kinderen weten niks van onze wens. Dit willen we ook graag zo houden. Ze zijn er nog te jong voor. Ik weet in ieder geval zeker, dat ze het heel leuk zouden vinden als er nog een broertje of zusje bij komt.
Morgen overdoen
Mijn vriend en ik zijn heel gelukkig. Ook met de kinderen gaat het goed. Met onze exen hebben we alleen contact als het in het belang is van de kinderen. Meer niet. Mijn vriend en ik hebben veel respect voor elkaar. Daarnaast waarderen we elkaar heel erg en het leven dat we samen hebben. Ik kan helemaal mezelf zijn bij mijn vriend. Iets wat ik heel erg belangrijk vind. We praten ook veel met elkaar. Over onze relatie en de kinderen. We denken vooruit en we bidden dat we nog een kindje samen mogen krijgen. Als we het morgen over mochten doen, zouden we het precies hetzelfde doen.
Mijn tips voor andere plusmama’s
- Wens niet meteen te veel, tast eerst goed af
- Geef alles de tijd
- Behandel je bonuskind hetzelfde als je eigen kind
- Volg je eigen gevoel
- Bespreek alles met je partner
Liefs Sem