Een harem aan plusmama’s
“Stel je bent een meisje van 10 jaar die niks liever wil dan liefde, aandacht en genegenheid voelen van haar ouders. In plaats daarvan moet je jouw ouders delen met bonuskinderen en heel veel plusmama’s…. elke keer als het meisje voor de voordeur van haar vader stond maakte een onbekende vrouw, gekleed in de ochtendjas van haar vader, de deur open.…. Dit is mijn verhaal. Gelukkig kent het ook een mooie kant. Graag deel ik mijn meest positieve ervaring over een prachtige plusmama, en ik hoop van harte dat heel veel kinderen deze ervaring mogen krijgen.”
Geïnteresseerd
“Op een dag ontmoette ik haar bij mijn vader. De eerste vrouw die niet alleen aandacht had voor mijn vader, maar ook voor mij! Ze was namelijk geïnteresseerd in mij als persoon. Dit gaf me het gevoel dat ik waardevol voor haar was. Zo noemde ze mijn tekeningen, de foto’s die ik maakte evenals mijn dansende bewegingen; kunst! Ze sprak tegen me alsof ik een vriendin van haar was en ze stond open voor mijn eigenwijze zienswijzen. Ze luisterde vol belangstelling naar mijn verhalen over hoe ik de wereld zag. Vol bewondering konden we onze werelden samen aanschouwen.”
Haar gelijke
“Nu terugkijkend op de fijne jaren met mijn plusmama ben ik daar heel dankbaar voor. Ze heeft me heel veel geleerd op het gebied van kunst, maar ook op spiritueel- en cultureel vlak. Zelf is ze binnenhuisarchitecte en ik heb al haar binnenhuis- en kunst projecten gezien. Ze nam me mee naar interieurbeurzen en exposities, waardoor ik mijn gevoel voor design heb kunnen ontwikkelen. Daarnaast studeerde ze astrologie en was al jaren op het spirituele pad. Alle kennis die ze had deelde ze met mij. In mij zag ze haar gelijke, weliswaar jonger in mensenjaren, maar eenheid op zielsniveau. Zij opende een voor mij onbekende wereld waar ik tot op de dag, dat ik haar ontmoette geen weet van had. Ze dacht in overvloed in plaats van in tekorten. Dit alleen al voelde voor mij als magie!”
Afrikaanse Protea
“Drie jaar na mijn ontmoeting met haar eindigde de relatie tussen haar en mijn vader. Als dertien jarig meisje wist ik dat dit voor onze vriendschap niks hoefde te betekenen. Wij zouden altijd vrienden blijven. De eerste jaren kwam ze me regelmatig ophalen, totdat ik 5 jaar later zelf mijn rijbewijs haalde. Tot op de dag van vandaag hebben we nog steeds contact met elkaar en bij het uitoefenen van mijn doorontwikkelde talenten denk ik nog altijd terug aan haar. Ik ben dankbaar voor de bijzondere band, die we al 30 jaar hebben en die geen enkele moeite kost om te onderhouden. Het voelt als een soort van Afrikaanse Protea energie. Dit is een wilde woestijn bloem die altijd straalt en adembenemend mooi is. Deze energie heeft een zachte kern met een liefdevolle geaardheid en groeit zelfs op plekken waar weinig regen valt. Zo ervaar ik onze relatie. Een band voor het leven!”