Laat ik gewoon eerlijk zijn. Ik zag er tegenop. Ons veel te drukke weekend met drie carnavalszittingen. Vrijdagavond gemengde zitting, dat betekende oppas regelen voor de kinderen. Zaterdag de dameszitting, dat beloofde nachtwerk te worden. En dan de zondag! De dag waarop mijn man van de vroege ochtend tot begin van de avond naar de herenzitting ging. Verdere uitleg is overbodig. Het is algemeen bekend wat dit betekent.

Grote meid
En zo gebeurde het. Als de vrijdagavond aanbreekt, blijkt de jongste ook nog een carnavalsavond bij de plaatselijke scoutingclub te hebben. Met twee invlechten, in haar FBI pakje, tuit ze haar lipjes om zichzelf vlak voor vertrek, nog een kushandje in de spiegel toe te werpen. ‘Op naar de discoavond,’ jubelt ze. Zeven jaar oud, voelt ze zichzelf al een hele grote meid.

Tiktok
De oudste blijft bij de oppas. Een meid van bijna 15 jaar, die het fenomeen tiktok ook niet onbekend is. Het belooft een productieve video avond te worden. De resultaten heb ik tot op heden nog niet durven te bekijken. Zelf hadden we buikpijn van het lachen, toen we iets na twaalven in bed kropen. Zaterdagochtend viel er minder veel te lachen met een energiepeil ver beneden van wat ik van mezelf gewend ben. Dit in tegenstelling tot onze meiden, die stuiterde de woonkamer door.

Trots
Klaar om naar het kinderfeestje van haar, naar eigen zeggen, ‘BFF’ (Best Friends For Ever) te gaan, maakt de jongste zichzelf op. Niet verantwoord, maar voor nu zie ik het door de vingers. Daar is ze wel mooi een uurtje zoet mee. De oudste wil graag met haar vriendin buiten spelen, en daarna naar de bioscoop. Mijn man en ik stemmen in. Haar eerste keer alleen op de fiets naar de bios. Uren voordat ze weer veilig thuis zou komen, was ik al mega trots op haar.

Accu
En zo gebeurde het, dat het om half één oorverdovend stil was in huis. Mijn man en ik kinderloos en dat met nog een hele middag te gaan. We keken elkaar aan, woorden compleet overbodig. De gordijnen zakten af. Netflix startte op. Tegen de tijd dat de meiden helemaal hyper thuiskwamen, was mijn accu weer vol om de rest van de avond dansend door te brengen met Marleen Rutten, Hoondervel en andere.

Gouden randje
En toen was het zover. Zondag! Fluitend stapte ik om half negen uit bed. De kinderen liever dan lief. Lunchen deden we bij mijn ouders. Zingend op ons favoriete liedje reden we naar theater Parkstad. De jongste met haar duimpje liggend tegen me aan, de oudste op het puntje van haar stoel, keken we samen naar ‘Vergeten dieren en verloren zaken.’ Daarna trotseerden we storm ‘Dennis’. Onze gezichten in de kreukels. Een foto van ons drieën als bewijs. Het weekend waar ik zo tegenop zag, was er één met een gouden randje geworden. Dankjewel!

Liefs Irma