Miriam Bruinsma (50) heeft een relatie gehad met een man, die maar liefst 5 kinderen heeft. Helaas loopt haar verhaal anders af en daar vertelt ze openhartig over. Voor haar beroep is Miriam maatschappelijk werker/cliëntondersteuner. Ze woont in de prachtige provincie Drenthe. In haar vrije tijd doet ze graag tuinieren en fotograferen.  Miriam heeft zelf geen kinderen, omdat ze niet de juiste partner ontmoet heeft met wie ze een gezin zou willen stichten.  Haar naaste familie en vrienden wonen in de nabije omgeving en de rest van haar familie woont in Groot Brittannië.

“Op mijn 47^ste leerde ik mijn (inmiddels ex) partner kennen. Hij had 5 kinderen in de leeftijd van 5,9, 13, 17 en 18 jaar oud. Ik kan je vertellen dat het echt schatten van kinderen waren. Natuurlijk hield ik er rekening mee dat ik een partner zou ontmoeten die al kinderen had, maar 5 was natuurlijk even wennen. Ik vond het best veel, 5 kinderen, maar aan de andere kant wist ik ook niet hoe dit voor mij zou zijn,  omdat ik er zelf geen heb.  Wel had ik meteen een déjà vu – momentje met de  ‘Von Trapp’ familie van de Sound of Music!”

Kennismaking
“Voordat ik met de kinderen kennismaakte vertelde hun vader over mij. Ook overlegde hij met de kinderen wanneer ze met mij kennis gingen maken. Ze waren heel erg nieuwsgierig, dus dat moment kwam vrij snel.  Ik heb bij hen thuis kennisgemaakt en ik bleef ook slapen. In overleg met de kinderen is dit proces eigenlijk heel soepel verlopen. Of zij hier nu op terugkijkend net zo over denken, weet ik niet zeker, maar ze gaven mij toen wel de indruk dat het oké was. Ik voelde me echt welkom en dit kon ik enorm waarderen.”

Complex
“Met de oudste 3 kinderen had de vader co-ouderschap.  De jongste 2 kinderen waren twee weekenden per maand bij de vader. Alle kinderen, behalve de oudste van nu 21 jaar,  stonden bij moeder ingeschreven. In de periode dat ik betrokken was, werd uiteindelijk ook een ondertoezichtstelling (OTS) uitgesproken. Dit maakte de situatie natuurlijk complex. Ondanks dat heb ik mijn partner destijds zo goed als ik kon proberen te ondersteunen.”

Beoordelen
“Ik kan niet voor de kinderen invullen hoe de relatie met hun moeder was en hoe dit nu is. Wel weet ik dat de kinderen een vechtscheiding hebben doorstaan en dat was voor iedereen binnen het gezin een zeer heftige en zware tijd.  De kinderen hadden veel moeite met de wisselmomenten. Ik kan alleen maar beoordelen dat de kinderen het bij hun vader goed hadden. Tussen hun moeder en mij was er geen contact.”

Onthand
“Als je het hebt over mijn rol hebt, dan is dit waar het op stuk gelopen is. In het begin hadden we afgesproken dat er met mijn komst zo min mogelijk voor de kinderen zou veranderen. Hun vader was de opvoeder en voerde de meeste taken uit. Na de scheiding had hij een routine opgebouwd wat goed werkte. Ik had daarbij vooral een ondersteunde rol. Toch was mijn rol niet altijd even duidelijk, omdat ik niet wist wat er van mij verwacht werd. Ik kon niet de moederrol vervullen en was  zoekende naar manieren om mijzelf nuttig te voelen. Dit vond ik lastig, en ik voelde mij wel eens onthand. Eigenlijk was ik vooral bezig met het opbouwen van een relatie met mijn partner en zijn kinderen.”

Triest
“Uiteindelijk is het toch stuk gelopen. Ik denk dat de vader van de kinderen en ik te weinig onze wensen/gevoelens naar elkaar uitspraken. Ook kreeg ik op het laatst de indruk dat de verwachtingen van mijn rol niet overeen kwamen. Doordat ik de meeste weekenden bij mijn partner was, begon ik uiteindelijk mijn eigen thuis en bezigheden te missen. Het kan zijn dat de kinderen dit ook aan mij gemerkt hebben, maar dat weet ik niet zeker. Ik vind het bijzonder triest dat de relatie beëindigd is. Ik had graag verder willen gaan, maar dan wel op een andere manier en met de kennis die ik nu heb.”

Momenten
“Toch kijk ik terug op een aantal mooie jaren. Het waren vooral de kleine momenten! De gesprekken met de kinderen, de spelletjes die we deden, de spontane knuffels van de jongste. Dit kon me echt ontroeren. Ook vond ik het leuk om wat voor ze te kopen, zoals een onesie of leesboekje. Voor mij was dit allemaal nieuw en dat heb ik enorm gewaardeerd.”

Wennen
“Wat het moeilijk maakte, was voor mij mijn (onduidelijke) rol. Ook moest ik erg wennen aan het gezinsleven. Dit was voor mij een nieuwe ervaring.  De nasleep van de vechtscheiding maakte het eveneens erg intens.  Als ik daar nu op terugkijk zou ik me verdiept hebben in de rol, die er voor mij was. Dit door informatie te lezen en grenzen te stellen om in balans te blijven. Ik ben hier (zeker in het begin) helemaal niet mee bezig geweest. Vol enthousiasme stortte ik mij in deze nieuwe situatie. Daarnaast was het misschien ook beter geweest om eerst een stabiele relatie met mijn partner op te bouwen en op een later moment pas meer betrokken te raken in het gezinsleven. Wellicht hadden wij dan vooraf beter overleg gehad over hoe wij dit vorm zouden geven.”

Forceren
“Natuurlijk zijn er ook dingen die ik hetzelfde zou doen, zoals mijn afwachtende houding naar de kinderen toe. Ik wilde onze relatie niet forceren en ik was me ervan bewust dat er misschien nog bij de kinderen hoop was dat papa en mama weer bij elkaar kwamen. Ook heb ik rekening gehouden met de loyaliteit van de kinderen naar hun ouders toe. Hierdoor gaf ik ze de ruimte om zelf te bepalen wanneer zij toenadering zochten.”

Tips
Vanuit mijn ervaring kan ik plusmama’s zeker tips geven. Tips die ik nu zelf ter harte zou nemen.

* Verdiep je in de situatie waar je in terechtkomt. Dit voorkomt veel twijfel en geeft juist veel erkenning.

* Denk na over waar jouw grens ligt. Wat heb jij nodig om in balans te blijven. Bespreek dit met jouw partner en komt tot een gezamenlijke oplossing.

* Besef dat het opbouwen van een relatie binnen een samengesteld gezin tijd en energie kost. Ga niet te snel samenwonen. Ik kon altijd terugvallen op mijn eigen woning.  Het is fijn om even jezelf te kunnen zijn in je eigen omgeving. Dit geeft je energie. Neem deze tijd ook voor jezelf.

* Geniet van de kleine dingen, het is een bijzondere ervaring.

Helend
“Voor mezelf heb ik besloten voorlopig vrijgezel te blijven. Het is nog  te recent om aan een nieuwe relatie te denken. Ik heb eerst tijd nodig voor mezelf en om weer te wennen aan mijn oude leven. Ik geniet van mijn tuin en de vrienden om mij heen. Dit heeft absoluut een helende werking. Of ik weer voor een man met kinderen kies? Dat weet ik nog niet. Dit is denk ik afhankelijk van de afspraken die wij hierover kunnen maken.”

Helpen
“Met de ervaring die ik nu heb, heb ik het gevoel andere vrouwen te willen helpen. Door de vragen waar ik zelf mee rondliep ben ik me na mijn relatiebreuk pas echt gaan verdiepen in deze situatie.
ik kan je vertellen dat dit voor mij een openbaring was. Door het schrijven van mijn verhaal heb ik mijn gedachten kunnen ordenen en hoop ik hiermee een ander op weg te helpen. Ook zou het fijn zijn als hiermee de kans van slagen groter wordt, want ik weet zeker dat het mogelijk is om succesvol te zijn als samengesteld gezin!”

Steun
“Het is echt heel belangrijk dat er aandacht en begrip is en komt voor de rol als plusouder. Mijn voorstel zou zijn om platform te creëren waar verschillende informatie gebundeld wordt en waar organisaties zich bij aan kunnen sluiten met hun aanbod.  Ook het uitwisselen van ervaringen met andere plusouders zou ik zeer waardevol vinden. Ik ben er van overtuigd dat we veel van elkaar kunnen leren en steun ervaren.”

Veel Geluk,

Miriam

www.miriam-may.com